Yvonne is fulltime moeder en getrouwd met Gert, een lijnrijder. Ze hadden niet veel met geloof en kerk. Toch volgde Yvonne in 2007 de ochtend-Alpha en Gert die voor de mannen/lijnrijders in 2009. Welk verhaal zit daar achter?

Yvonne: "Wij trouwden in de kerk en lieten onze kinderen dopen, omdat dit zo hoorde. Ik was van huis uit katholiek en zei braaf ‘ja’ op de doopvragen van de dominee. We gingen alleen naar de kerk als de kinderen een dienst van school hadden. Mijn vriendin begon wel eens over geloof en zo, maar daar ik kon toen niks mee.

Toch werd ik nieuwsgierig, want zij straalde iets uit, een bepaalde blijheid en vertrouwen. Ik miste iets in het leven, maar wist niet wat. Ik wilde wel meer van God weten, maar de kerk was mij toch een drempel te hoog. Een vriendin nam mij een keertje mee naar een Praise-dienst, waar veel gezongen werd. Iets raakte me daar. Een bekende sprak mij aan en zei: ‘Meid, kom een keertje kijken bij de Alpha-cursus, echt iets voor jou. Daar kun je al je vragen stellen over geloof. Als je het niks vindt, ben je zo weer thuis".

Er was die dinsdag een info/ontmoetingsochtend. Ik twijfelde. Waar kom ik in terecht? Met allemaal vreemde mensen praten? Ineens dacht ik: het is nu of nooit. Dus stapte ik er alleen op af. Wel met klotsende oksels, hoor. Dat bleek helemaal niet nodig, want ik voelde me er direct thuis. Er was persoonlijke aandacht voor iedereen. Je ging eerst samen ontbijten, daarna hoorde je een inleiding over het geloof. In kleinere groepjes praatten we daarover door en dan leer je veel van elkaar. Je kon echt alle vragen stellen en er was zoveel onderlinge herkenning. Het klikte direct. Dat soort diepere gesprekken had ik nooit, maar wilde ik wél graag.

Ik ging voor het eerst een nachtje weg zonder mijn gezin op Alpha-weekend. Dat was zó bijzonder. Het ging over de Heilige Geest en die ik heb echt ervaren. Ik kwam er helemaal vol van terug. Jezelf terugvinden, zonder zweverig gedoe. Het klinkt misschien behoorlijk zweverig en ook ik vond dat eerst, maar doordat je God persoonlijk ervaart, is dat het niet. Dat weekend heeft me veranderd. Ik ben veel rustiger en ik heb meer vertrouwen. Ik zei dat Gert ook eens moest gaan."

Gert: "Ik merkte dat Yvonne beter in haar vel zat en was echt blij voor haar. Maar voor mijzelf zag ik daar niets in. Waarom ging ik dan toch? Na de Alpha ging Yvonne naar de boeketdiensten in de Immanuëlkerk. Dat zijn laagdrempelige diensten voor als je niet zo gewend bent om naar de kerk te gaan. Net als ik toen. Dat wilde ik wel proberen. Vroeger begreep ik nooit iets in de kerk, maar hier wel. De ongedwongen sfeer en de muziek spraken mij direct aan en er was een leuke band. Toen begon er iets te broeien van: 'Ja, er moet toch meer zijn'. Een kennis zei: "Joh, wat doe jij hier nou?" We babbelden wat en hij wees me op de Lijnrijders-Alpha. Dat is op zaterdagochtend met allemaal mannen, dus dan kon ik ook. In november 2009 begonnen we”. Tja, wat verwachtte ik ervan? Ik wilde meer weten over het geloof en was nieuwsgierig, omdat het zoveel deed met Yvonne. Zij deed gelijktijdig met mij de Alpha nog eens voor een tweede keer.

Bij een cursus dacht ik eerst aan studeren en veel lezen. Maar dit was totaal anders. Er werd niet gepreekt en er waren geen bijbelstudies of zo. De inleidingen gingen over je moeiten en je vragen, zo uit het leven gegrepen. En je deelde ook leuke dingen. Daardoor werd geloven grijpbaar voor me. Je hebt heel snel een band met elkaar. Als mannen onder elkaar, praten over de diepere zaken van het leven. Echt geweldig.

Wat is het meest blijven hangen? Wij gingen van vrijdag op zaterdag naar de Kaag. Bij een knappend haardvuur vertelde iemand hoe hij persoonlijk tot geloof gekomen was. Dat was zó bijzonder, want hij geloofde eerst helemaal niet. Ik zag dat dit niet gespeeld was, maar echt! Dat was voor mij een teken dat God er was. Ik voelde na dat weekend dat er iets in mij gebeurd was”.

Yvonne vult aan: “Ik kreeg echt een andere man terug. Gert is veel opener geworden. Wij praten nu over dingen die we vroeger nooit deelden. Over geloof, maar ook over onze gevoelens. We merken nu hoe geloof in de dagelijkse dingen verweven is”.

Gert: “Je hart gaat meer open. Je ziet meer van elkaar, de mooie dingen van dit leven en ook wat niet goed voor je is. We zijn echt blij dat wij de cursus hebben gevolgd”. Waar werden wij het meest blij van?

Yvonne: “Dat ik een Vader vond, waar ik altijd terecht kan en bij wie ik rust vind”.

Gert: “Dat wij samen sterker in het leven staan, door onze band met God. Het is een verrijking van ons huwelijk. Ik zeg: ‘Ga gewoon eens kijken en is het niks, dan ga je weer naar huis en heb je heerlijk gegeten.”

Gert en Yvonne van Klaveren
Rijnsburg