Ik ben gelovig opgevoed, ben naar Christelijke scholen gegaan, catechisatie gevolgd, belijdenis gedaan, dus ik was al bekend met God, Jezus en de Heilige Geest. Ik wist dus alles al..., dacht ik.
Maar God leefde niet voor mij. Laat staan Jezus. En met de Heilige Geest had ik helemaal niks. Vaag gedoe allemaal... pfff, niks voor mij, doe normaal! Ik heb wel wat beters te doen dan me daarin te verdiepen, heb 't druk zat.
Tot ik een dankdienst van een huwelijksjubileum meemaakte. Ik observeerde een aantal dierbaren en zag hoe zij geraakt werden. Ja zelfs straalden. Ik werd nieuwsgierig.
Een tijdje later ging ik toch eens informeren hoe dat nou precies tot stand gekomen was. Immers, zo (her)kende ik hen niet. Het advies was: ga eerst maar een Alphacursus volgen, daarna praten we verder. Ik kreeg geen tijd om na te denken, de week daarna zou 't al beginnen.
Eenmaal daar werd ik aangenaam verrast door de warme ontvangst. Bijzonder vond ik de grote diversiteit van mensen. Gelovig, niet-gelovig, katholiek, protestant, iedereen was welkom. Gaandeweg leerde ik niet alleen veel over het geloof, en in het bijzonder over de Heilige Geest, waar "vroeger" niet zoveel over verteld werd, maar ik betrapte mijzelf erop, dat ik reikhalzend uitkeek naar elke volgende keer.
Toen kwam "het weekend", waar men 2 dagen, 1 overnachting met elkaar doorbrengt. Daar voelde ik voor het eerst in mijn leven God's liefde, wat een ervaring. Ik had mijzelf wat afgezonderd om te bidden, want zoals vaak bij iedereen, speelde er ook in mijn leven het een en ander. En opeens, zomaar vanuit het niets, voelde ik me zo kalm en rustig worden, maar ook zo blij. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. En ik voelde, nee wist zeker: Hij is bij mij!
Die ervaring heeft mijn leven verrijkt. Ik leef niet meer op automatische piloot. Ik heb aansluiting bij een gemeentegroeigroep en ga met plezier naar de kerk in plaats van dat ik moet van mijzelf. God zit in mijn hart, niet meer in mijn verstand. Hij is niet meer een naam in de bijbel, een feit, nee, Hij is echt!!
En er zijn dagen bij, dat ik niet zoveel van Hem om mij heen ervaar, maar dat weegt niet op tegen de dagen dat ik Hem wel om mij heen voel. En ik word daar rustig van, ik hoef het immers niet allemaal alleen te doen. God is bij mij en dat gun ik iedereen. Niet twijfelen, gewoon doen!! Wat heb je immers te verliezen?
Coby Heemskerk
Rijsnburg